Antykwariat fantastyka literatura piękna

Opis książki

Krystyna Usarek, na ostatniej stronie okładki 'Grobu Agrypiny' - cytuje następującą fraszkę Stanisława Jerzego Leca:

"Apollo, grzmij, gniewem, świętym Lecz podam paradoks ten tu Nie sztuka pisać z talentem Sztuka, gdy nie ma talentu'
Autorka sama dodała: 'Ośmielona tą fraszką złożyłam tę powieść w wydawnictwie'
Autorka w sposób jaskrawy i śmiały, lecz z powabem jednocześnie opisuje rzeczywistość PRL-u, a tytułowy grób jest jedynie odnośnikiem do poszczególnych sytuacji, są tutaj wieloznaczący bohaterowie, prawdziwi.

Krystyna Usarek była przepełniona jakąś szczególną wrażliwością, chciałoby się powiedzieć, za ona trafiała do innych ludzi poprzez emanację fal, niekoniecznie radiowych, ale chyba i takich. Wyczuwała każdy fałsz, natomiast za szczerość mogła wiele wybaczyć. Lubiła wgłębiać się w tajniki ludzkiej duszy nie po to, żeby szukać skandali, ale żeby poznawać skutki, jakie wywołują różne doświadczenia w psychice ludzkiej, ponieważ miała swoich własnych doświadczeń, dużo. To była piękna kobieta, ale również pełna piękna wewnętrznego. I taką będziemy ją pamiętać".